Akbelenli Vatandaşlar Ayaklandı: “Bizi Kömür Yıktı… Belki 100 Kişi Katledildi, Koskoca Dağı Gözümüzün Önünde Bitirdiler. Nerde Bu Ülkenin İnsanı?”
Haberler: EMRE SERCAN IKE – Kamera: MEHMET MEHMETLİOĞLU
Muğla ‘Türkiye’de Akbelen Ormanları’nda ağaçların kesilmesine direnen bir köylü, “Kömür için ülkemiz yok ediliyor. Çok üzüldük. 54 yaşındayım. Bu köyde doğdum büyüdüm. bu köyde, bu köye gömülmek istiyorum. Ama ne yazık ki kömür bizi mahvetti… Belki 100 kişi kesicidir. Saniyede bir, bu ülkenin insanı koca dağı gözümüzün önünde bitirdi mi?” isyan etti.
Muğla’da Akbelen Ormanları’ndaki ağaçlar 4 gündür kesildi. Köylülerin ve çevrecilerin direnişi devam ediyor. Bir köylü, ANKA HaberlerAjansına şunları söyledi:
“KÖMÜR BİZİ YOK ETTİ”
“Burada desteğe çok ihtiyacımız var. Ülkemiz kömür uğruna ölüyor. Çok üzüldük. Uğraştık, yandık, hem sıcaktı hem de bu beladan. 54 yaşındayım. Doğdum. bu köyde, bu köyde büyüdüm, bu köye gömülmek istiyorum ama ne yazık ki kömür bizi mahvetti, kömür üç yılda bir mahallemizi mahvetti.
“GÖZÜMÜZDEKİ KOCA DAĞINI BİTMİŞLERDİ”
Belki 100 kişi vardır, kesiciler. Saniyede bir bütün dağı gözümüzün önünde bitirdiler. Nerede bu ülkenin insanı… Bir kilo fasulye 8 lira. Bu temmuzda domatesin ağırlığı 25-30-40 lira. Muhtemelen büyük şehirlerde daha da değerlidir. Bir somun ekmek ne kadar? Bir dizel ne kadar? Köylerimiz bitti, bitti… Ben çocukken öyle güzel bir çam balı vardı ki… Tütün işimiz vardı, bitti. Hayvancılığımız vardı, bitti. Sadece bir canımız kaldı. Bize bu kadar acı çektirmek yerine canımızı alsalardı…
“ÜLKEMİZİ YOK ETMEYİ BIRAKIN…”
Termal iş diyenler, termal AŞ diyenler, termal para diyenler… Cebiniz para dolsa da ekmek yoksa çare yok. O termiğin dumanının tütmesi için; ovalarımızı, ağaçlarımızı, zeytinliklerimizi, bahçelerimizi bitirdiler. Sigara içtiler ve gittiler. Güç üreteceklerdi. Başka çare bulsunlar. Vatanımızı yok etmekten vazgeçin… Ekmekten güç üretilmez.
“BU İNSANLARDA HİÇ AKIL DAHİ YOK”
Tarım arazisi üzerinde elektrik üretilmez. Bu insanların hiç mi aklı yok? Biz kaç asırız? Ben cahilim, cahil bir köylü olarak böyle düşünüyorum. Ne kadar açgözlüyüz? Ne kadar açgözlüyüz? Para herşey değildir. O çamı yer misin? Biraz vicdan.
“YERLEŞMEYENE KADAR YAŞADIĞIMIZI BİLMİYORUZ”
Başkan… Sesimizi duyun. Bize de şifa ol. Nereye gideceğiz? Arsa istiyoruz. Yere dokunmadan yaşadığımızı bilemeyiz. Kaygımı kim anlayacak? dayanak istiyoruz. Yolları kapatıyorlar. Çocuklarımızı gözümüzün önüne koydular. Kim emir verirse gelsin. Bize bir çare bulurlarsa. Mesken yapsınlar, arsa versinler. Nereye gideceğiz? Güçlü oldukları için, biz zavallılar böyle yok olsak…”
